Racino to połączenie wyścigów konnych z hazardem w kasynie. Może to być również tor wyścigowy ze slotami na terenie obiektu. Jest bardzo popularny w USA, ale nie tylko tam. W każdym razie jest tam najbardziej popularny i ma długą historię.
Większość stanów ma deficyty budżetowe. Na początku lat 90. rządy stanowe próbowały pozyskać fundusze, tworząc coś, co było prototypem racino. Uruchomili kasyna rzeczne w sześciu stanach na Środkowym Zachodzie. Dziś sloty na torach wyścigowych przeżywają swój rozkwit. Rząd rozszerza hazard, aby zgarnąć pieniądze z podatków obok normalnych środków pozyskiwania pieniędzy, takich jak podatek od sprzedaży, podatek dochodowy, akcyza i podatek od przedsiębiorstw.
Dziś obstawiający wyścigi konne mogą udać się na każdy tor dowolnego dnia (do czasu restrykcji związanych z pandemią). Mogą też obstawiać konie w odległych miejscowościach. Sloty są bardzo popularne i najlepiej prosperujące racino to te, które mają je na swoim terenie. W niektórych przypadkach dzienne stawki zakładów spadły, ale przychody nadal rosną, więc udało się przyciągnąć najlepsze konie.
Dlaczego rządy nie zakazują slotów na torach wyścigowych? Przyczyn takiego stanu rzeczy jest kilka. Na torach wyścigowych hazard już istnieje. Ustawodawcy nie obawiają się, że zostaną oskarżeni o „rozszerzanie hazardu”, choć właśnie to robią. Około dekady temu stany takie jak Kentucky i Maryland miały wrażenie, że chronią święty przemysł. Kentucky słynie z Kentucky Derby. Stan ten uważa się za stolicę wyścigów koni pełnej krwi i tam też odbywa się większość hodowli koni. Maryland słynie z wyścigów. Hodowla koni jest tam ważnym biznesem.
Kiedy powstawały racino, panowało przekonanie, że tory wyścigowe są łatwiejsze do kontrolowania i bardziej cywilizowane niż kasyna, zwłaszcza te w stylu Las Vegas. Jednak wprowadzenie slotów przyciągnęło zupełnie inną klientelę.
Istnieje też podejście, że dżokeje i właściciele torów wyścigowych grali na nierównym polu. Tory wyścigowe odczuwają wpływ, gdy tylko w promieniu 200 mil pojawi się indiańskie kasyno. Zdecydowana większość indiańskich kasyn nie płaci rządowi stanowemu żadnego podatku, podczas gdy tory dla psów i koni płacą ponad 15%. Ustawodawcy wyrównują szansy, umożliwiając torom wyścigowym używanie slotów.
Kolejna kwestia dotyczy różnych typów hazardzistów. Gracze slotów wierzą w czysty przypadek. To jak gra na loterii — tak szybko, jak można pociągnąć za rączkę lub nacisnąć przycisk. To prymitywna rozrywka, jeśli chodzi o hazard. Zupełnie inaczej jest z ludźmi, którzy stawiają na wyścigi konne. Są to zazwyczaj intelektualni hazardziści, którzy spędzają długi czas na wyszukiwaniu informacji koni, które będą startować w danym wyścigu. Pomysły, że gracz obstawiający wyścigi konne stawia na slot i że gracz grający na slotach obstawia konia, są absurdalne. To są dwa zupełnie różne typy osobowości.
Według profesora ekonomii Billa Eadingtona:
Jeśli masz sloty, to tak naprawdę nie masz już toru wyścigowego. Masz sloty, które znajdują się w miejscu, gdzie konie biegają w kółko.
